Renta z tytułu utraty żywiciela rodziny – co musisz wiedzieć

Renta rodzinna to świadczenie mające na celu dostarczanie środków na utrzymanie rodzinie, która utraciła swojego żywiciela. Dowiedz się więcej na temat tego finansowego zabezpieczenia i sprawdź, jakie warunki należy spełnić, aby je uzyskać.

Renta z tytułu utraty żywiciela rodziny – komu przysługuje?

Członkowie rodziny osoby, która w chwili śmierci miała ustalone prawo do emerytury albo renty z tytułu niezdolności do pracy bądź spełniała warunki do uzyskania jednego ze wspomnianych świadczeń, mogą otrzymać rentę rodzinną. Co ważne, przy ocenie prawa do renty przyjmuje się, że zmarły był całkowicie niezdolny do pracy. Renta rodzinna przysługuje również uprawnionym członkom rodziny osoby w chwili śmierci pobierającej zasiłek przedemerytalny albo świadczenie przedemerytalne. W tego rodzaju sytuacji organy orzekające o przyznaniu renty z tytułu utraty żywiciela rodziny przyjmują, że zmarła osoba spełniała warunki potrzebne do otrzymania renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy. Renta rodzinna przysługuje także członkom rodziny (z ubezpieczenia wypadkowego) ubezpieczonego, który zmarł na skutek wypadku przy pracy bądź choroby zawodowej, a także członkom rodziny rencisty uprawnionego do pobierania renty wypadkowej, zmarłego we wcześniej wspomnianych okolicznościach. Więcej na temat dochodzenia roszczeń odszkodowawczych można dowiedzieć się tutaj.

Osoby uprawnione do renty rodzinnej

Przyznanie prawa do renty rodzinnej zależy od spełnienia szeregu warunków, a wobec każdej z grup uprawnionych określono  konkretne wymogi. Do renty z tytułu utarty żywiciela rodziny mają prawo dzieci własne, drugiego małżonka i dzieci przysposobione. Świadczenia przysługują do ukończenia 16 lat albo do ukończenia nauki w szkole, jeśli dziecko przekroczyło 16 rok życia, lecz nie dłużej niż do 25 roku życia (o ile nie osiągnęło 25 roku życia będąc na ostatnim roku studiów w szkole wyższej – wtedy prawo do renty przedłuża się do ukończenia studiów). Dzieci mogą otrzymać rentę rodzinną bez względu na wiek, jeśli stały się całkowicie niezdolne do pracy oraz samodzielnej egzystencji bądź całkowicie niezdolne do pracy w okresach wskazanych powyżej.

Do uzyskania świadczeń są uprawnione też wnuki i rodzeństwo osoby zmarłej i inne dzieci przyjęte na wychowanie i utrzymanie przed osiągnięciem pełnoletności (dotyczy to także rodziny zastępczej). Renta przysługuje na takich samych warunkach, jak w przypadku dzieci zmarłego, a także po spełnieniu następujących wymogów: przyjęcie na wychowanie i utrzymanie musi nastąpić co najmniej rok przed śmiercią emeryta lub rencisty, chyba że śmierć była następstwem wypadku; nie można otrzymać zmarłych rodzicach, a w przypadku, gdy rodzice żyją, lecz nie mogą zapewnić utrzymania albo gdy zmarły ubezpieczony (emeryt lub rencista) bądź jego małżonek był opiekunem ustanowionym przez sąd. Do otrzymania renty rodzinnej mają prawo też wdowiec/wdowa po zmarłym żywicielu rodziny, wdowiec/wdowa niepozostający we wspólności małżeńskiej, małżonek rozwiedziony oraz jego rodzice. Uprawnieni muszą jednak spełnić szereg warunków, podobnie jak wcześniej opisane grupy. Wszystkim wspomnianym członkom rodziny przysługuje jedna łączna renta rodzinna. W razie konieczności świadczenie jest dzielone w równych częściach między uprawnionych.

Wysokość renty rodzinnej

Dla jednej osoby uprawnionej wysokość renty rodzinnej wynosi 85% świadczenia, które przysługiwałoby zmarłemu. Przy dwóch osobach uprawnionych będzie to 90%, a dla trzech i więcej osób uprawnionych – 95% świadczenia, jakie przysługiwałoby zmarłemu.

Wymagania odnośnie renty rodzinnej i problematykę jej przyznawania reguluje ustawa o emeryturach i rentach. Opisane wyżej świadczenie ma dostarczać krewnym i innym członkom rodziny zmarłego środków niezbędnych do zaspokojenia ich podstawowych potrzeb. Warto pamiętać, że stanowi też rekompensatę dochodu utraconego na skutek śmierci bliskiej osoby.